“Weet je wat het probleem is Edwin? Ik weet niet wat mij uniek, dan wel interessant maakt voor anderen. Nu blaak ik al niet van het zelfvertrouwen -lang verhaal- en dat maakt dat ik al jaren aan het zoeken ben.” Arnold Reyneveld van Studio Reyneveld is fotograaf en blogger, en Arnold worstelt met zijn ‘why’: “Het toont een beetje de zoektocht waar ik niet alleen als bedrijf, maar ook als persoon mee worstel.” Ik hoor het vaker: bedrijven en mensen die beseffen dat ze een ‘why’ hebben die hen kracht geeft, maar die ze niet aan kunnen wijzen. En mijn reactie is altijd dezelfde: “Ach wees blij dat je een ‘why’ hebt”. Why? Degenen die weten wat ik met een ‘why’ bedoel kunnen de volgende paragraaf overslaan en kunnen meteen door naar de ‘kracht van rafelrandjes’.

Op zoek naar waarom

“Er zal ongetwijfeld iets zijn wat mij uniek maakt als fotograaf of mens, maar ik zie het niet. Of negeer het.” Arnold is bezig met een zoektocht naar zijn ‘why’, een concept dat populair is geworden dankzij een filmpje en een boek van Simon Sinek met de titel ‘Start With Why’. Simon laat in 20 minuten op een heldere manier zien dat mensen niet kopen wat je doet, maar waarom je het doet.

Hij laat zien dat mensen geen Apple-producten kopen omdat ze een mooi design hebben of gebruiksvriendelijk zijn, maar omdat ze samen met Apple willen schoppen tegen de gevestigde orde. En daarom vinden consumenten het raar als een andere elektronicafabrikant opeens telefoons gaat maken, terwijl iedereen die van Apple wil hebben. Er is nu al vraag naar de TV van Apple, terwijl niemand weet hoe deze eruit komen te zien. Het filmpje van Simon is het meest bekeken ‘business’-filmpje van Ted.com, en het domineert al vele creatieve sessies. En sindsdien is het voor velen een zoektocht geworden, en dus ook voor Arnold Reyneveld.

De kracht van rafelrandjes

“Wat wel elke keer terugkomt, is mijn aandacht voor ‘de gewone mens’ en mijn aanpak: niet iets lelijks mooi maken, maar ervan overtuigd zijn dat schoonheid overal te zien is. En dat schoonheid misschien zelfs bestaat bij de gratie van ellende. Dat je die ‘rafelrandjes’ soms best mag zien. Dat moet je alleen zoeken, en laten zien. Maar zit daar wel iemand op te wachten?” Goede vraag die Arnold daar stelt, als marketeers (maar ook als mens) zijn we immers grootgebracht met het tonen van ideaalbeelden. Hele industrieën draaien op dit ideaalbeeld, en het is dan ook mooi om te zien hoe een merk als Dove hier haaks op gaat staan met haar ‘for real beauty’ campagne. Alhoewel die campagne van Dove vermoedelijk de resultante van enkele vergaderingen is, en niet uit het hartje van een oprichter komt.

“Misschien ben ik me langzaam wel aan het bewegen van fotograaf naar meer ‘verhalenverteller’. Is het op dit moment stilstaand beeld, maar zou het ook prima tekst of bewegend beeld kunnen zijn. In praktische zin te doen. Maar is dat waar ik het verschil kan maken…is dat het dan? En hoe ga ik dat dan op een aansprekende manier laten zien?” Arnold beseft het misschien niet, maar hij laat het al zien. Ik spreek nog veel fotografen die het online tonen van (een aftreksel van) hun foto’s te eng vinden, ze bedekken de magnetische kracht ervan. Arnold niet, die laat een heel mooi portfolio zien waar hij geen foto’s maakt van het uiterlijk van mensen, maar van hun innerlijk. “En misschien nog wel leuk als aanvulling: de ‘rafelrandjes’ zijn inmiddels m’n handelsmerk, ik schrijf er inmiddels ook naast, en heb onlangs m’n eerste video (samen met een collega) opgenomen. Dat willen vertellen van verhalen is dus inderdaad nog steeds de rode draad, maar de vorm varieert steeds meer.”

Die ‘why’ zit dichterbij dan je denkt Arnold, ik denk zelfs dat je hem al hebt gevonden.